“Come wander with me…”
Een aantal jaar geleden vond Wynn Heliczer een geluidsopname van haar vader, uit 1965.
Dit was het begin van de zoektocht naar haar vader’s leven & werk.
Ondertussen is hij wel haar muze te noemen en liet ze zich door hem inspireren tot The Missing Beat Project.
Concept & spel Wynn Heliczer
Tekst Ko van den Bosch en Wynn Heliczer
Muziek Arend Niks
Eindregie Daria Bukvić
Scenografisch advies André Joosten
Kostuums Carmen Schabracq
Techniek Robert van Delft, Guido Hagen & Willemijn Ottevanger
Productie PRIME Frits Selie
Productieleiding Lówie Smink
PR Bureau tamtam Lonneke van Eden
Flyer en Poster Joost de Haas
‘The Missing Beat’ is de nieuwe muziektheatervoorstelling van Wynn Heliczer. Een voorstelling geïnspireerd op werk en leven van haar vader: bohemién, dichter, filmmaker, graficus, uitgever, musicus en schrijver Piero Heliczer (1937-1993). Hij werkte zich als een appelboor door de avant-garde, close met o.a. the Beat Poets & Andy Warhol, maar was in het leven van zijn dochter grotendeels onzichtbaar. Op een aantal ansichtkaarten na.
Met fascinerende beeld- en tekstsplinters uit het leven van Piero Heliczer, live-beats van Arend Niks en teksten van Ko van den Bosch ontwikkelen zich twee rode draden.
De mens gedoemd tot een falende zoektocht naar zingeving, tegenover de bespiegelingen van een jonge vrouw, nu.
Wat is de waarde van kunst en liefde wanneer het ontdaan is van alle behaagzucht?
photo by Dim Balsem
“Achter het hutje begint een graanveld, papa, waar ik doorheen begin te rennen.
Langs je polaroidgedichten, de scheef getypte biografieën met de dansende letters, je flikkerende 8mm filmbeelden waar de geluidsband van kwijt is geraakt. Ik ren naar je toe, graaf gangen door tijd en ruimte, naar alle plekken waar jij leefde: Mussolini’s Rome, de magische dagen op het Waterlooplein in Amsterdam, de nachten in New York op een fluwelen ondergrond, naar Londen, naar Parijs waar ik met je meegraaf naar het buitengewone, dat zou de redding worden,
want het doodgewone was levensgevaarlijk, in those days…
Langs alle mensen in je leven: de Warhols, de Burroughs, de Smiths en de Vinkenoogen.
Langs idylle en afgrond, waar houden de gangen ondergronds op en kom ik in je kop…
Liefde is misschien wel heimwee houden naar een heelheid die pas te bereiken is na een oneindig aantal passen.
Als de raadsels opgelost zijn, moet je nieuwe maken."
Scènephoto's by Dim Balsem (black/white) & Maurice Haak (colour)
'The Missing Beat’ wordt mede mogelijk gemaakt door:
Allan Edens, Amber Roner, André Sjouerman, Anja Kriek, Anja Marbus, Anke Spuijbroek, Anne Rats, Annemarie Rem, Anne-Paul Houwen, Ans Veerkamp, Arnoud Bruinier, Astrid Veerkamp, B.Q. Jansen, Bibi Trompetter, Bregje Rooijendijk, Carel van der Plas, Casper Gimbrere, Coby Bader, Colette Raaymakers, D.J. P. Vermeulen, David Dixon, Davina Lamberts, Dianne Zuidema, Edward Eijckelhof / Winkel, Eef van Breen, Eelco Niks, Elsbeth Kasteel, Emmy Mos-Schrempft, Esther Zimmerman, Fleur Koppen, Foto Floor, Frank Ruiter, Frederique Arts, Friso Foppes, Gert Hald, Godelinde Pollmann, Goof Vermeulen, Hadewych Lammers, Hank Botwinik, Hanne Struyf, Hans Petrus, Ingeborg Laninga, Ingmar van der Bie, Jan Bonte, Jan Dirk van der Burg, Janneke Wever, Jean-Pierre Damen, Jet Hox, John & Els Nuyens, Jolanda Ginjaar, Jolanda van den Berg, Jonathan Mechanicus, Joost Nijsen / Uitgeverij Podium, Joost Spijkers, Jorijn Vriesendorp, Jourik van der Vorst, Joy Wielkens, Koen Barnhard, Lars Janssen, Laurens van Wieringen, Liza Greenfield, Lotte Gijselhart, Mara Catharina, Marc Bechtold, Marcel Bultman, Marco Grandia, Margje Wittermans, Maria Betjes, Marjolein Frijling, Marleen Albers van der Linden, Martijn Nieuwerf, Matthieu Berkx, Max Dijksterhuis, Menno Otten, Michael Kemp, Mick Paauwe, Mieke Bouma, Mijke Vinke – Linssen, Mirjam Knies, Mirthe Verhagen, Moon Saris, Movie-Ink, Nadia van Vuuren, Naomi van der Linden, Nellen Edens, Otto L. Schaap, Paul Jan Jacbos, Peter van Rooijen, Phylicia Kaldenhoven, Ramon Rietveld, Ray van der Bas, Reinier Steures, René de Haan, Rinus en Els Bader, Sabine de Groot, Samie Zijlstra, Sandra Krols, Sasha Terhoeven, Sir Maarten, Soef Belger, Sophie Vinet / Les Bains-Douches, Theo Martijn Wever, Thomas van Gaalen, Tristan Heliczer, Truus & Leendert Rietveld – Bader, Vittoria, Wendelien Koop, Wiebe Gotink, Wim de Haas, Zwier Veldhoen
Wynn Heliczer studeerde in 2009 af als actrice aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Ze was al te bewonderen in haar liedjesprogramma’s, en voorstellingen als (in regie van): En... Roeren Maar! (Parade / Caspar Nieuwenhuis), Bang! (Toneelmakerij / Daniel van Klaveren), Wil je alsjeblieft stil zijn, alsjeblieft (Piet Arfeuille), Alles over Mannen en Vrouwen (Ingrid Kuijpers), 4.48 Psychosis (Anny van Hoof) en haar op eigen initiatief gemaakte solo’s Baardmeisje (Karel de Rooy)(afstudeersolo) en The Missing Beat - The Quest (Marjolein Frijling) (Publieksprijs 2013 Amsterdam Fringe Festival). Ook speelt ze bij de Nachtgasten.
Op televisie speelde Wynn rollen o.a. in de series: Overspel (Arno Dierickx), Penoza (Diederik van Rooijen), Divorce, Danni Lowinski, De val van Aantjes, Rechercheur Ria, Shouf shouf!, Klokhuis (Albert-Jan van Rees), Taart (Tallulah Schwaab) en Welkom bij de Romeinen (Niek Barendsen).
In de bioscoop was Wynn te zien met een rol in de romantische komedie Bro’s Before Ho’s van
Steffen & Flip en Wonderbroeders van Johan Timmers. Ook speelde ze in de korte films No Vacancy (Michiel van Jaarsveld), It Started With A Kiss (Mark de Cloe), Meisje met Uitzicht (MisterLee & ColdSun), Triade (Melvin Simons), Hybris (Colinda Bongers) en De Lichtwachter (Bob Demper).
Piero Heliczer startte zijn carrière in de film Bengasi van Augusto Genina in Rome, 1942. Na de Tweede Wereldoorlog studeerde hij twee jaar English Literature aan Harvard, New York. Naast het schrijven van gedichten richtte hij the dead language press op waar hij zowel het ontwerpen als mede het daadwerkelijke drukwerk verzorgde voor eigen werk en dat van anderen, zoals: the beautiful book, Jack Smith. Een aantal (experimentele) films van zijn hand zijn: Autumn Feast, 1961 The Soap Opera, 1964 Dirt,1965 (met o.a. Irene Nolan, John Cale, Andy Warhol) Venus in Furs, 1965 (met o.a. the Velvet Underground) Joan of Arc, 1966 (met o.a. Andy Warhol, Lou Reed) Don Byron, 1968 (met o.a. Gerard Malanga) The Naked Lunch (met geluid door W.S. Burroughs) Hij werkte samen met o.a.: William S. Burroughs, Allen Ginsberg, Olivia de Haulleville, Jack Smith, Angus MacLise, Tony Conrad, Ira Cohen, Jonas Mekas, Gerard Malanga, Andy Warhol, Bernlef, Simon Vinkenoog, Eddie Woods, Harry Hoogstraten ... Een verzameling van zijn gedichten kwam tot stand na zijn dood: ‘the purchase in de white botanica’ (Granary Books, 2001).
Ko van den Bosch werd bekend als voorman van de roemruchte theatergroep Alex d’Electrique, een groep die naam maakte met voorstellingen vol visuele slapstick en materieel geweld. Ko van den Bosch maakte bij het NNT zijn debuut als schrijver met de bewerking van Mary Shelley’s Frankenstein (2005). In een typische Van den Bosch-handschrift dat bol staat van thema’s die fans van Alex d’Electrique bekend zullen voorkomen: de humor is fysiek, de taal poëtisch en absurd. Uitdrukkingen worden vervormd, zinnen verhaspeld. Na Frankenstein volgen vele NNT-producties waarin Ko van den Bosch zijn kracht als auteur, bewerker, vormgever en acteur heeft doen gelden: Medea, La Divina Commedia, Elf Minuten, Teiresias, Prometheus, Low Yo Yo Stuff en Hamlet. Zijn eigentijdse bewerking en regie van Alice in Wonderland, met Maartje van de Wetering in de titelrol werd als een “ode aan de fantasie” de hemel ingeschreven. In het komende theaterseizoen ziet u Van den Bosch als acteur in Don Juan (in de rol van de knecht Sganarelle). Daarnaast bewerkt hij Dostojevski’s klassieker Misdaad en straf in regie van Ola Mafaalani.
Daria Bukvić studeerde in 2011 af aan de regie-opleiding aan de Toneelacademie Maastricht. Sindsdien regisseerde ze onder andere voorstellingen voor Frascati Producties, De Parade, het Jonge Hartenfestival, Toneelschuur Producties en Zina. In 2014 richtte Daria haar eigen stichting op waarvan 'Nobody Home' de eerste productie was. De voorstelling werd dé theaterhit van jaar en werd geselecteerd voor de officiële juryselectie van het Nederlands Theaterfestival. Daria werd met 'Nobody Home' tevens genomineerd voor de BNG Bank Nieuwe Theatermakersprijs. Vanaf 2017 verbindt ze zich als regisseur voor vier jaar aan het Nationale Toneel. Daarnaast blijft ze voorstellingen maken met haar eigen stichting en geeft regelmatig les op verschillende toneelscholen.
Arend Niks studeerde in 1986 af aan het Rotterdamse Conservatorium, afdeling slagwerk, uitvoerend en docerend musicus. Hij werkt als componist, drummer en theaterveroorzaker. Hij speelde in en schreef muziek voor: - Jazz- en rockgroepen groepen (zoals New Niks, Bongomatik, Nenette et les Zezettes (met Loes Luca). Als bandleider initieerde hij de projecten: Niks project, Drummers Double Bill, No Can Do. - Klassieke ensembles (Mondriaan kwartet, Zapp strijkkwartet, Janine Jansen, Clazz Ensemble). - Sinds 2013 heeft hij met Mick Paauwe en Roos Drenth zijn eigen muziektheatergezelschap ‘Nieuw Niks’. - Theaterproducties (Orkater, NNT, Growing up in Public) Hij schreef de muziek voor Achterlanden en Frankenstein van Ko van den Bosch, in 2005/2006 schreef hij de muziek voor en speelde in de muziektheatervoorstelling ‘Hof van Haile’ met o.m. Pierre Bokma. Verder initieerde hij met Mick Paauwe voor de Parade de voorstellingen ‘koud meisje’, ‘Ketwoemun’, ‘ik beloof dat ik onvoorzichtig zal zijn’ en ‘Welkom in Minnertsga’. Verder speelde hij in ‘tsitsistsigane’ en enkele voorstellingen van John Buysman (‘het alziend oor’) - Dansproducties (Djazzex, Scapino) - Opium maakte een special over zijn werk.
André Joosten studeerde aan de Academie Beeldende Kunst Maastricht en de Jan van Eyk Academie Maastricht. Sinds 1981 is hij werkzaam als decorontwerper, beeldend kunstenaar en theatermaker. Hij heeft zijn artistieke stempel gedrukt op reeds meer dan 150 producties in diverse disciplines - toneel, opera, muziektheater, musical en televisie. Daarnaast was hij als gastdocent verbonden aan de regieopleiding van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, de Academie Minerva en het Frank Mohr Instituut.Sinds 2006 werkt Joosten samen met Ola Mafaalani en Ko van den Bosch. Met Van den Bosch beleefde hij zijn regiedebuut bij de voorstelling Gurumatic (d’Electrique). Hemel boven Berlijn was zijn eerste samenwerking met Mafaalani. Joosten verzorgde het licht- en decorontwerp voor deze voorstelling onder haar regie (coproductie Toneelgroep Amsterdam en het American Repertory Theatre Boston). Joosten maakt sinds 2009 deel uit van het artistieke team van het NNT. Hij heeft inmiddels dan ook een flink aantal NNT-producties op zijn naam staan.
Carmen Schabracq studeerde schilderkunst aan de kunst
academie in Rome en later ook in Gent. In 2012 studeerde zij af in beeldende kunst aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Onlangs behaalde ze haar Master theaterkostuum ontwerp aan de Koninklijke Academie Schone Kunsten Antwerpen. Ze gebruikt verschillende disciplines binnen haar autonome werk zoals performance, fotografie, schilderkunst en installaties, met het masker, erotiek en het mens-zijn als terugkerende thema’s. Ze exposeerde haar werk onder andere in de Brakke Grond, de Oude Kerk, Etalage Galerie Inkijk, Art in Redlight, Sociëteit de Kring, Mediamatic, CBK zuidoost, Muziekgebouw aan het IJ, de Markten in Brussel en De Studio in Antwerpen. Als kostuum ontwerper werkte zij onder andere samen met de theater gezelschappen Dood Paard, Abattoir Fermé, Compagnie Brulschaap en aan de muziektheater productie Saul op het Zeeland Nazomer Festival. In haar eigen performances zoals De Poesie Bar spelen de kostuums en maskers een belangrijke rol.
.
.
.
.
'The Making of an Underground Movie' CBS news, 1965. Featuring: Piero Heliczer & The Velvet Underground.
EYE ON ART - L'UNDERGROUND C'EST MOI
di. 19 jan. 2016, 19:30u.
Tracing the cinematic history of experimental
filmmaker Piero Heliczer This EYE on art programme, in collaboration with Piero Heliczer’s Amsterdam-born daughter, Wynn Heliczer, looks back on the audio visual legacy of the late filmmaker and poet.
Piero Heliczer (1937 - 1993) was a poet, publisher, actor and filmmaker associated with the 1960s American Experimental Cinema. He spent many years of his life travelling between America and Europe and gained notoriety as a poet and publisher. However, his work as a filmmaker has remained relatively unknown, despite his strong association with notable figures such as Andy Warhol, The Velvet Underground and Jack Smith. This programme spans Heliczer’s career in film, taking a closer look at his influences and inspirations.
To frame the film screenings Wynn Heliczer will perform songs coming from her music-theatre performance The Missing Beat: all about her quest to unearth and understand the mysterious life of her father. Arend Niks will provide the musical beat accompaniment on drums. Piero Heliczer’s works are “an important and too often forgotten part of 1960s experimental cinema.” (Wheeler W. Dixon, Film Historian)
Geregeld zal er een expositie opduiken met origineel materiaal van en over Piero Heliczer, zoals zijn grafische drukwerk, experimentele films, foto’s & teksten, op plekken zoals in de theaters waar de voorstelling speelt of ludiekere plekken.
Hou hiervoor de website maar in de gaten!
Still from 'Autumn Feast', Piero Heliczer & Jeff Keen.
Centre Pompidou:
EAST COAST / PIERO HELICZER
Séance avec sa fille Wynn Heliczer.
01 Octobre 2016, 20h.
Dit unieke one-time-only programma zal plaatsvinden op zaterdag 01 oktober, als onderdeel van de tentoonstelling 'Beat Generation' die nog t/m 03 oktober in het Centre Pompidou te bewonderen is.
Voor deze avond nodigde het Centre Pompidou Piero Heliczer's dochter, actrice / performancemaakster Wynn Heliczer (Amsterdam, 1983)
uit om op deze avond enkele gedichten van haar vader voor te dragen en een deel te performen uit haar muziektheatervoorstelling 'The Missing Beat'.
Peintre, poète, éditeur, acteur et cinéaste, Piero Heliczer (1937-1993) a partagé sa vie entre l’Italie, l’Amérique et la France où, dès son arrivée à Paris en 1956, il se consacre à la poésie et fonde la maison d‘édition The Dead Language Press. Son admiration pour certaines figures incontournables de la Beat Generation comme Gregory Corso, Angus MacLise ou encore William Burroughs le conduit à New-York au début des années 1960 après un passage en Angleterre où il réalisa son premier film avec le cinéaste Jeff Keen (The Autumn Feast, 1961).
Proche de Jack Smith, Jonas Mekas et Andy Warhol – pour lesquels il interpréta différents rôles dans leurs films Flaming Creatures (Jack Smith, 1963) ou encore Couch (Andy Warhol, 1964) –, Heliczer développe auprès de la scène underground newyorkaise une activité artistique foisonnante. Du portrait qu’il dresse d’une révolution culturelle en cours (The Soap Opera, 1964), au lyrisme de son poème filmé Dirt (1965), en passant par sa complicité avec les Velvet Underground (Venus in Furs, 1966), les films de Piero Heliczer retracent l’histoire d’un artiste nomade engagé à transformer tout ce qui l’entoure en poésie flamboyante.
Piero Heliczer, Fuga XIII, Londres 1965, enregistrement sonore, 2 min.
Piero Heliczer & Jeff Keen, The Autumn Feast, 1961, 16mm, nb/coul, son, 14min
Wynn Heliczer, England, tiré de l’ouvrage you coul[d] hear the snow dripping and falling into the deers mouth, 6.30min.
Piero Heliczer, The Soap Opera, 1964, 16mm, coul, son, 13min
Wynn Heliczer, Poem Written with a Green Pencil, circa 1957, 1min
Piero Heliczer, Dirt, 1965, 16mm, nb/coul, son, 12min
Wynn Heliczer, Fuga XIII, tiré de l’ouvrage you coul[d] hear the snow dripping and falling into the deers mouth, 1min
Piero Heliczer, Venus in Furs, 1966, Super 8mm (transféré sur fichier num.), nb/coul, sil, 21min
Wynn Heliczer, The Missing Beat, performance, 5min
Wynn Heliczer, fille de l’artiste et comédienne, est invitée à lire des poèmes de Piero Heliczer et présenter une sélection de rares enregistrements sonores de son père.
Remerciements : Wynn Heliczer, Estate Heliczer, Eye Filmmuseum (Amsterdam) – la copie du film Venus in Furs de Piero Heliczer est préservée par le Eye Filmmuseum, The Film-Makers’ Coop (New York), Lux (Londres).
Commissaire : Mnam/Cci, Philippe-Alain Michaud, Jonathan Pouthier, Enrico Camporesi ; Rani Singh (Getty Research Institute, Los Angeles)
EXPO ‘Piero Heliczer – L’UNDERGROUND a Préaux-du-Perche’
19 juin – 20 septembre 2015, Les Bains-Douches, Alencon, France.
Commissaires d’exposition: Sophie Vinet, Rose & Wynn Heliczer.
Beeld: EXPO ‘Piero Heliczer – L’UNDERGROUND a Préaux-du-Perche’
Wat vond je van de voorstelling? Heb je zelf een herinnering aan Piero Heliczer? Heb je een bijzondere of minder bijzondere herinnering aan je eigen vader?
Dat horen we allemaal graag!
Ik ben een leek in de wereld van poëzie, moderne kunst en theater en geef altijd voorkeur aan in high technology gedompelde entertainment, SciFi-Blockbuster movies en als er dan toch een toneel bij komt kijken dan zou er Chicago of Witches op gespeeld moeten worden en dan het liefst in London voor de hele 2.0 beleving.
Nu ben ik natuurlijk positief bevooroordeeld want ik hou van Wynn dus de voorstelling had sowieso al meer kans tot slagen. Wat ik niet had kunnen bedenken is dat het mijn verwachtingen compleet zou overtreffen. Met enige voorkennis en de Fringe festival voorstelling nog in mijn achterhoofd dacht ik wel voorbereid te zijn.
Niets was minder waar.
De voorstelling was spannend, ontroerend tot kippevel, ontzettend grappig, meeslepend en real. Het was een fantastische experience en heeft mijn ‘vooroordeel’ op beeldende kunst en 1 persoons theater, nou ja eigenlijk op alles waar ik me een beetje tegen afzette in de wereld van theater, poëzie en kunst weggenomen en zal me nu geïnspireerd meer gaan verdiepen in deze wereld.
Well done Wynnsky!
Archiving the Archive, be back a.s.a.p.
-
-
E info@themissingbeatproject.com
T +316 2903 07 76